Είναι
γεγονός αγαπητέ Πανίκο ότι αιχμή του δόρατος της «διορθωτικής» ρητορικής σου για
τον ξορκισμό των δεινών της κυπριακής οικονομίας ήταν ανέκαθεν η σμίκρυνση του
κυπριακού τραπεζικού τομέα διότι …. «ο τραπεζικός τομέας είναι πολύ μεγάλος σε
σύγκριση με το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας» (Ομιλία στο ΤΕΠΑΚ 28 Ιουνίου
2012). Είναι επίσης γεγονός ότι αυτά τα έλεγες πολύ πριν πάρεις την τιμητική
θέση στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου και όπως πλειστάκις απέδειξες, και στην
Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ.
Γεγονός
είναι επίσης κ. Πανίκο μας ότι αυτά και άλλα παρόμοια έλεγαν και οι όμοιοι σου
– αυτοί που σε περιτριγυρίζουν και σήμερα ελέγχοντάς κάθε σου βήμα, κάθε σου
λέξη και κάθε σου συνάντηση – σε περιώνυμα ηλεκτρονικά blog (ίδε, για παράδειγμα, Taylor).
Όμως
Πανίκο, Διοικητή της Κεντρικής μας Τράπεζας, δεν μας είπες – ούτε εσύ, ούτε οι
όμοιοί σου – πόσες ακριβώς θέσεις εργασίας θέλεις να εξαφανίσεις πριν καταστήσεις
μικρότερο τον τραπεζικό μας τομέα, πόσες οικογένειες θέλεις να συνθλίψεις, πόσες
καταθέσεις θέλεις να στείλεις στο
εξωτερικό και πόσο από τον «κοινωνικό τους ρόλο» θέλεις να απολέσουν τα «υγιή
και εύρωστα» συνεργατικά πιστωτικά ιδρύματα.
Διότι
Πανίκο μας, τώρα που η μία εκ των δύο μεγάλων τραπεζών βρίσκεται σε πολύ, μα
πολύ δύσκολη θέση (ίδε κριτήρια στη βάση των οποίων επιτρέπεται η παραχώρηση ELA από το ευρωσύστημα), ιδιαίτερα αφού ολοκληρωθεί
και ο περίφημος έλεγχος που εντέχνως δρομολογήσατε μέσω Τρόικας και αποφασιστεί
οριστικά πλέον το ύψος του κεφαλαίου που θα απαιτηθεί, τι θα πεις ακριβώς στους
χιλιάδες των εργαζομένων της; Σόρρυ αλλά έπρεπε να μικράνουμε τον τραπεζικό μας
τομέα διότι αυτή ήταν ευθύς εξ’ αρχής η ρητορική μου και πρέπει να δικαιωθώ και
εγώ ο έρημος για κάτι; Το ίδιο και η «Κεντρική» μου; Θέλει κι’ αυτή δικαίωση;
Ή
θα επαναλάβεις εκείνο το γραφικό που είπες σε κλειστή συνεδρία της Βουλής, ότι
δηλαδή «εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι από τις 3 Μαΐου 2012, μόλις κατέβηκα
από το αεροπλάνο, ασχολήθηκα πρώτα με τη Λαϊκή Τράπεζα κυρίως και μετά και με το
υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα. Η μόνη ερώτηση που έχω εγώ ήταν: Γιατί περίμεναν
την άφιξη μου στην Κύπρο για να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία για τη Λαϊκή
Τράπεζα;» Μα προς τι η ερώτηση Πανίκο μας; Πως αλλιώς θα περιόριζες τον
τραπεζικό τομέα και πως αλλιώς θα ερχόταν η πανηγυρική δικαίωσή σου; Άλλωστε η
δικαίωση είναι κύριο χαρακτηριστικό των πιστών της «Κεντρικής». Και ο Χαρίλαος –
ανατρέξτε παρακαλώ στις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της θητείας του ως
υπουργός Οικονομικών – όλο και δικαιωνόταν.
Πριν
σου ευχηθούμε καλό χειμώνα Πανίκο μας, θέλουμε να σε ρωτήσουμε και κάτι άλλο:
Πόσα συνεργατικά πρέπει να κλείσουν για να περιοριστεί το μέγεθος του
τραπεζικού μας συστήματος; Πόσες θέσεις εργασίας και πόσο πόνο θέλεις να
επιβάλεις εκεί;
Καλό
μακροχρόνιο χειμώνα Πανίκο.
